Oaxaca

Relacja jak zwykle z opóźnieniem... ponieważ od rana jestem w Mexico City, to tak dla odmiany napiszę o Oaxaca, mieście w którym spędziliśmy 3 ostatnie dni.

Podróż z San Cristobal de Las Casas trwała 12 godzin, niestety, to co wydaje się bliskie na mapie, okazuje się być połączone drogą bez części prostych;) No może trochę przesadzam, ale szczególnie pod koniec trasy siedzieliśmy na jednym lub drugim brzegu fotela.
Po przyjeździe do Oaxaca (czyt. Oahaka) spotkała nas niemiła niespodzianka. Wszystkie miejsca w hostelach były zajęte, tak więc nasz system szukania czegoś na miejscu trochę się nie sprawdził:> Wylądowaliśmy w jakimś drogim domu gościnnym, drogim i kiepskim... Ale wkrótce stało się jasne co było przyczyną takiego stanu rzeczy - otóż trafiliśmy na najważniejsze wydarzenie kulturalne Meksyku, Guelaguetza!

Zaraz po rozpakowaniu się poszliśmy obejrzeć miasto, Oaxaca uchodzi za kulturalne centrum Meksyku. Ale tak jak wszędzie mamy prawdziwą mieszkankę:


Powyżej widok z lokalnego baru, który odwiedziliśmy szukając zemsty Montezumy, i gdzie zjedliśmy typowe dla tego regionu danie - kurczaka w sosie Mole, będącym mieszkanką chili i czekolady:) W tle bazar, na którym można kupić wszystko co jeszcze się rusza, lub też zaraz przestanie. Jak widać nie ma też problemu z nabyciem nowości fonograficznych, za jedyne 10 peso (2 zł) można stać się właścicielem filmów i płyt które jeszcze nie zostały wydane:)
Chwilę później, dotarliśmy w okolice dworca autobusów drugiej klasy, jak się można domyślać dzielnicy miasta bardziej podejrzanej od innych. Podobnie jak wcześniej, tutaj także znajdziemy wielki bazar i dodatki w rodzaju przekupek na torach kolejowych:


Z drugiej strony, wystarczy 10 minut drogi aby dojść do centrum miasta,miejsca gdzie najchętniej przychodzą turyści:



Ale co jest ciekawego w odwiedzaniu wyłącznie miejsc turystycznych...:)

Nasz wycieczkowy fart po raz kolejny dał o sobie znać wieczorem, gdy się okazało, że akurat trwa Feria de Mescal, dni targów Mescalem, napitkiem podobnym do Tequili, z tą różnicą, jest robiony z innego gatunku agawy, no i ma dodatek w postaci małego robaka. Mescala można pić tak samo jak tequillę, ale zamiast soli dostajemy mieszankę sproszkowanego robaka, soli i chili - bardzo dobre, naprawdę:) W każdym razie, zapłaciliśmy po 15 peso za wstęp na imprezę, a po degustacji na wszystkich stoiskach stwierdziliśmy, że lepiej będzie jak wrócimy do hostelu:)


Poniżej hamburgery po meksykańsku:)

Kolejnego dnia los znowu się do nas uśmiechnął - bilety na Guelaguetza to jednak spory wydatek (400 peso), dodatkowo rano chcieliśmy zmienić miejsce na prawdziwy hostel, aby tam kogoś poznać, więc raczej zrezygnowaliśmy z pójścia na przedstawienie (które swoją drogą oglądając relację w telewizji wydawało się strasznie nudne). Tak więc bez planu na kolejny dzień przybyliśmy do nowego hostelu. A tam, chłopak w naszym pokoju proponuje nam za darmo bilety!:) I tak wylądowaliśmy na festiwalu:


Trzy i pół godziny tańca, pokazywania i objaśniania meksykańskich tradycji typowych dla każdego z regionów stanu Oaxaca. Niektóre lekko nudnawe, niektóre prawdziwie porywające i zabawne.

Ostatni dzień w Oaxace upłynął nam na wycieczce do Hiervo El Agua - górskich jezior, położoych spory kawałek od miasta. Po pierwszej części podróży, to znaczy lokalnym Chickenbusem zmieniliśmy środek lokomocji na coś znacznie bardziej komfortowego:


Po półtorej godziny trzymania się jakiegoś łańcucha, co by nie wypaść z tego przystosowanego do górskich podróży pojazdu i podziwiania górskich widoków...



Dotarliśmy na miejsce!:)


Coś wspaniałego, siedzieć w wodzie a widzieć góry:)

Oczywście znowu poznaliśmy ludzi z którymi przyjemnie spędzieliśmy dzień, Meksykankę i Beligjkę:) I to był niestety nasz ostatni wspólny dzień - Kuba pojechał do Puerto Escondido, ja w tej chwili jestem w stolicy i najprawdopodobniej zostanę tu jeszcze kilka dni... a potem, koniec podróży. Dobrze się razem jeździło, no i zawsze to raźniej na meksykańskich bezdrożach;) Na pewno będzie można pomyśleć o kolejnej wspólnej wyprawie:)

A tymczasem od rana jestem w mieście Meksyk, po rozpoczęciu dnia śniadaniem na ulicy i świeżo wyciskanym sokiem z pomarańczy, idę je zwiedzać:)