Itapecerica

Zaraz po przyjeździe do Belo Horizonte, po 10 godzinach w autobusie, wyszedł po mnie komitet powitalny:) Mój buddy Rafa (osoba mająca pomagać na początku pobytu) w towarzystwie dwóch koleżanek z AIESEC-u przyszli na dworzec i od razu zabrali mnie na powitalną imprezę. Miło przyjechać jak ktoś czeka, nawet jeżeli to standardowa procedura;) Litry zimnego jak lód piwa (i niech nikomu nie przychodzi do głowy wypić całej puszki samemu, dzielimy się wszystkim;) i Cachaçy. Kolejne osoby przychodzą i witają się tak, jakby się miesiące nie widzieli, a impreza trwa do 4 rano. Myślałem, że następnego dnia zobaczę swoje mieszkanie, ale nie udało się i to, bo zaraz po imprezie Rafa zaprosił mnie do swojej rodziny, do Itapecerica. Pojechaliśmy w 5 osób, oprócz mnie jeszcze mój współlokator Juan, peruwiańczyk, oraz kumpel i siostra Rafy.

Peruwiańsko-polsko-brazylijsko

Po trzech godzinach jazdy w brazylijskim stylu (częste zmiany pasów+siedzenie na ogonie) dojechaliśmy na miejsce. Przywitaliśmy się z rodzicami Rafy i od razu rozpoczęła się impreza:) Tata Rafy, Paulinho, z wyraźną frajdą spędzał czas z nami przy stole czy też grając w Wii później (tak, tu jest cywilizacja;)  Nie byłbym sobą gdybym nie wspomniał o brazylijskim jedzeniu. A zatem nie różni się ono jakoś specjalnie od tego co można zjeść u nas - można ale się nie je. Często widzę feijão,gotowaną fasolę podobną do meksykańskiego frijoles (tyle ze z nieco innej, jaśniejszej fasoli).  Do tego palmito czyli serca palmowe. A na deser na przyklad doce de leite. Często jednak jedzenie jest zupełnie normalne, powiedziałbym, że w Meksyku było bardziej egzotycznie. A przede wszystkim tańsze ;) Niestety, ale ceny w Brazylii często podobne są do polskich, a niekiedy wręcz ocierają się o szaleństwo (pół godziny internetu za prawie 8zł)

Centralny plac w Itapecerica

Tak się złożyło, że w sobotę Brazylia grała z Argentyną i wygrała 3-1. Paulinho, u którego gościliśmy był wielkim fanem, a po trzecim golu wyszedł na balkon uczcić zwycięstwo paroma donośnymi okrzykami. (zupełnie znaczenia nia miał tu fakt, że mecz leciał w drugim pokoju, a my jedliśmy długą kolację). Zaraz po golu wyciągnął flagę i tak oto zostałem fanem drużyny brazylijskiej:

Na koniec zapraszam do galerii, która będzie teraz aktualizowana równolegle z blogiem. Chciałbym również wprowadzić pewną poprawkę do wcześniejszej notki. Faktycznie to w Brazylii jest zima, która wczoraj wyglądała tak, że było 32 stopnie:)